Στο Σουφλί, ιστορικό κέντρο της σηροτροφίας και της μεταξουργίας, η κατοικία σχετίζεται άμεσα με την οικονομία του μεταξιού.
Από στοιχεία που παρουσιάστηκαν προσφάτως, το Σουφλί εμφανίζεται ήδη από το β΄ μισό του 16ου αιώνα με βαθμιαία αυξανόμενο πληθυσμό που φθάνει τα 91 φορολογήσιμα, χριστιανικά νοικοκυριά στα 1627 και με ονόματα Σοφουλού και Σοφουλάρ και πιθανό πρώτο όνομα του οικισμού, το Γενί-κιοϊ, ήτοι Νεοχώρι. Το τελευταίο υπαινίσσεται τη δημιουργία του οικισμού κατά το δεύτερο μισό του 16ου αιώνα με το συνδυασμό έλευσης χριστιανικών πληθυσμών από τη νότια Βαλκανική με την μετοίκηση και το συνοικισμό προϋφιστάμενων στη θέση οικισμών.Μετά τα μέσα του 19ου αιώνα, με την υπέρβαση της μικρής οικοτεχνικής κλίμακας, την κάθετη αύξηση της παράγωγης και την οριζόντιά της εξάπλωση, αρχίζουν να δημιουργούνται τα πρώτα μεγάλα, διώροφα ή και τα τριώροφα, «εργοστασιακού» χαρακτήρα κτίρια, τα «μπιτζικλίκια», τα οποία στις περισσότερες των περιπτώσεων στεγάζουν ταυτοχρόνως την οικονομική δραστηριότητα και την κατοικία, καθώς η παραγωγή παραμένει οικοτεχνική. Από την άλλη, η δομή και η αρχιτεκτονική των κτιρίων γίνονται «εργοστασιακές» υπό την επιρροή της βιομηχανίας της εποχής.
Πρόκειται για μεγάλα, ορθογώνια συνήθως ή πιο ακανόνιστα κτίρια (συχνά λόγω των περιορισμών των χρεώσεων γης). Τα υλικά και η κατασκευή πλέον είναι «μοντέρνα», φανερώνοντας την είσοδο στην νέα εποχή, αλλά και τη σχεδίαση, πλέον, από μηχανικό.
ΠΗΓΗ: «Κοινή Αρχιτεκτονική Κληρονομιά στη Θράκη»
φώτο: Μπεϊλάκης Χαράλαμπος
Επιμέλεια: Πασχάλης Μακρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου