Από καιρό οι προεστοί (του Σουφλίου) μπάσανε κρυφά τρακόσους τόσους γκράδες και τους παραχώσανε για την άγια ώρα του ξεσηκωμού ("Τα παιδιά του Σπάρτακου" σ. 66)
Ποιοι ήταν λοιπόν οι περίφημοι "γκράδες", τα τουφέκια των απελευθερωτικών αγώνων. Πληροφορούμαστε από την Βικιπαίδεια:
Το τυφέκιο Γκρα (από το όνομα του Γάλλου κατασκευαστή του Gras), γαλλικού υποδείγματος 1874, αποτέλεσε κύριο όπλο τόσο του γαλλικού όσο και του ελληνικού στρατού στον οποίο παρέμεινε σε υπηρεσία μέχρι και τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Στην Ελλάδα λόγω της εκταταμένης χρήσης του σε διάφορα πολεμικά γεγονότα και στα χέρια διαφόρων ενόπλων ομάδων και σχηματισμών, απέκτησε τη σημασία του παλαιού κλασσικού όπλου των απελευθερωτικών αγώνων.
Το τυφέκιο Γκρα υπήρχε στον ελληνικό στρατό σε τρείς εκδόσεις: το μακρύκαννο τυφέκιο πεζικού, την μεσαίου μεγέθους αραβίδα του ιππικού και το βραχύκαννο του πυροβολικού. Στην Γαλλία υπήρχε επιπλέον ειδική έκδοση για την (γαλλική) χωροφυλακή. Το όπλο λειτουργούσε με κινητό ουραίο και δεχόταν ένα ολομεταλλικό φυσίγγιο διαμετρήματος έντεκα χιλιοστομέτρων.
Λόγω του ότι ήταν ένα όπλο αργό στη χρήση του, σχετικά με μεταγενέστερα όπλα του είδους του , επικράτησε να αποκαλούν, παλαιότερα, "Γκράδες" τα άτομα που δεν αντιλαμβανόταν εύκολα τι τους έλεγαν, καθώς και τους κακούς μαθητές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου