Η Γκίμπρενα

Από καιρό οι προεστοί μπάσανε κρυφά τρακόσους τόσους γκράδες και τους παραχώσανε για την άγια ώρα του ξεσηκωμού. Οι Σουφλιώτες άρχισαν να βγαίνουν αντάρτες στο κλαρί. Λημεριάσανε κατά τις κορφές της Γκίμπρενας, κοντά στο θεό. ("Τα παιδιά του Σπάρτακου" σ. 66) 

Ο Λόφος της Γκίμπρενας ή Γκίμπερνας, ή Γκιούμπρας βρίσκεται κοντά στο χωριό Δαδιά και απέχει 8 χλμ. από το Σουφλί. Έχει υψόμετρο 450 μ. περίπου. Οι ιστορικοί μας λένε ότι τα ερείπια που σώζονται πάνω στην κορυφή της Γκίμπρενας αποτελούσαν τμήματα βυζαντινού κάστρου, χτισμένο από τον Ιουστινιανό (το φρούριο Ισγίπερα κατά τον βυζαντινό ιστορικό Προκόπιο), το οποίο χρησίμευε ως οχυρό για την προστασία της Εγνατίας Οδού από τους βόρειους επιδρομείς. 
Πολλοί θρύλοι καθώς και δημοτικά τραγούδια αναφέρονται σ’ αυτό το βουνό που η αρχή τους πρέπει να αναζητηθεί στους υστεροβυζαντινούς χρόνους και στην 4η Σταυροφορία.

“Στην κατακαημένη τη Γκιούμπρα
πάει ου Τούρκους, πάει ου Φράγκους…”.

Από την εποχή αυτής και πιθανόν λόγω τη ύπαρξης του κάστρου της Γκίμπρενας, έχει βγει ο θρύλος, ότι τα χωριά που βρίσκονται “στον κόρφο της Γκίμπρενας”, δεν πρόκειται να πάθουν κακό από φυσικές ή πολεμικές καταστροφές. 
Η Λαμπρινή (σημ. μετά την ήττα των Σουφλιωτών στο Μαγγάζι) έβαλε την ψυχομάνα της πάνω στη φοράδα, της έδωσε και το μωρό, της φόρτωσε όσα ζεμπίλια είχανε με τροφές και ρούχα και ήσυχα και στρωτά πήρε την ανηφόρα που έφερνε στα ορεινά χωριά της Γκίμπρενας. Θυμήθηκε το λόγο των γερόντων: "Όσοι βρίσκουνται στα β΄νά της Γκίμπρινας φόβου δεν έχ'νι κανεί..." ("Τα παιδιά του Σπάρτακου" σ. 69) 

 Επιμέλεια: Μπουγατζέλη Δήμητρα

Εδώ, πριν από το 1821, δρούσε ο ξακουστός αρματωλός Θανάσης Καραμπελιάς, από την Κορνοφωλιά:

Στο δρόμο που τον πήγαιναν, άρχισε το τραγούδι
«Μουστάκι μου, μαυριδερό και φρύδια μου γραμμένα
δεν σ΄ έπρεπαν τα σίδερα και αλυσίδα στο λαιμό σου.
Μον΄ σ΄ έπρεπε να κάθεσαι στης Κίπραινας τα λημέρια, νάχης
αρνιά να ψήνονται, περδίκια σουβλισμένα,
νάχης και το γλυκό κρασί να τρώγεις και να πίνεις,
νάχης και τα Κλεφτόπουλα τους Τούρκους να τρομάζεις».  
(από www.kornofolia.gr)

ενώ αργότερα, άφησε εποχή για την παλικαριά του, ο Κωνσταντής Ράλλης.

“Μπήκανε Τούρκοι στη Δαδιά τον Κωνσταντή να πάρουν,
να παν να τον χαλάσουνε πέρα απ’ τη Μαρίτσα.
Κι ο Κωνσταντής σαν τα’ κουσε, ζώστηκε τα’ άρματα του
Και βγήκε πάνω στα βουνά, στης Γκίμπρενας τη ράχη”.
 

Τόσο κατά τους Βαλκανικούς πολέμους, όσο και κατά τη γερμανική κατοχή (1941-1944) Η Γκίμπρενα ήταν σπουδαίο κέντρο της Εθνικής Αντίστασης, μιας και ήταν κοντά και το πεδίο ρίψεων των εφοδίων που έριχναν τα αεροπλάνα από τη Μέση Ανατολή. 

ΠΗΓΗ: http://www.myparga.com/cgs.cfm?areaid=3&id 
         

Επιμέλεια: Μπουγατζέλη Δήμητρα